Do naszego Drogiego Syna, Ks. Stefana Cruveiller, Superiora Generalnego Zgromadzenia Księży Misjonarzy Matki Boskiej Saletyńskiej.
List Twój, powiadamiający nas o niedalekim jubileuszu setnej rocznicy Zjawienia się Matki Boskiej Saletyńskiej jeszcze bardziej rozpali! nasze nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny, której Niepokalanemu Sercu poświęciliśmy Kościół i świat.
Ks. Biskup Philibert de Bruillard rzucił pierwsze ziarna waszego Zgromadzenia na pamiątkę miłościwego ukazania się Maryi. Jest więc rzeczą zrozumiałą, że z całą serdecznością wspominacie błogosławione popołudnie 19 września 1846 roku, kiedy to Najświętsza Panna wśród łez nawoływała swoje dzieci, ażeby znowu zwróciły się do Chrystusa, zadośćuczyniły za grzechy, które znieważyły Boski Wieczny Majestat.
Podobnie szczęśliwą myślą kierował się Francuski Narodowy Komitet Kon gresów Maryjnych, postanawiając, za zgodą wszystkich kardynałów i biskupów Francji, by piąty kongres Maryjny odbył się w miejscu, zaszczyconym przed stu laty tak wyjątkową łaską.
Wasze Zgromadzenie, które w szczególny sposób stoi na straży świątyni Saletyńskiej i rozszerza nabożeństwo do Niebieskiej Pojednawczym, bardzo skutecznie będzie współpracować w wykonaniu tych planów. Dlatego też, ze swej strony, drogim misjonarzom Najświętszej Panny z La Salette zasyłamy gorące życzenia i ojcowską zachętę, pełni pocieszającej nadziei, że Najświętsza Panna odwzajemni się i udzieli im obfitych łask i radości na dalekich i żmudnych polach apostolskiej pracy, by zbierali obfity owoc swej wielorakiej działalności.
Bez wątpienia obchód setnej rocznicy przyczyni się do duchowego odrodzenia i uspokojenia świata, tak jeszcze wzburzonego następstwami wojny.
Obchodom jubileuszowym życzymy z całego serca nadprzyrodzonych owo ców. Tobie zaś, Twoim drogim synom i wszystkim, którzy przez modlitwy, dobre uczynki i ofiary wezmą udział w uroczystościach udzielamy apostolskiego błogosławieństwa, jako zadatku wspanialszej nagrody niebieskiej.
Pius XII, papież Watykan, 8 października 1945 r.